Chłopiec na szczycie góry, to kolejna książka John’a Boyne’a, czyli autora „Chłopca w pasiastej piżamie”. Jednak choć tytuł może wskazywać coś innego, nie jest to kontynuacja bestsellerowej powieści brytyjskiego autora a całkowicie inna, osobna historia. Historia osieroconego, wrażliwego chłopca, którego los przywiódł do willi samego Adolfa Hitlera. Bohater, jako narrator pierwszoosobowy, opowiada nam o swoich przeżyciach i pokazuje jak zmienia się jego wrażliwość, postrzeganie świata i ludzi, oraz jak łatwo zmanipulować młodego, ufnego człowieka… Opowieść tytułowego Chłopca na szczycie góry uświadamia nam, jak ważne w życiu dorastającej młodzieży są autorytety, które źle ulokowane, dramatycznie wpływają na resztę życia.
Akcja powieście John’a Boyne’a rozgrywa się w 1936 r., w Paryżu. To właśnie w stolicy Francji poznajemy głównego bohatera – siedmioletniego Pierrota, syna francuski i niemieckiego weterana I Wojny Światowej. Rodzina chłopca przeżywa ciężkie chwile związane z traumą powojenną ojca. Jakby tego było mało nasz bohatera ze względu na swoją mizerną posturę, stale musi znosić przytyki i szyderstwa ze strony bezdusznych rówieśników. Ma on jednak jednego przyjaciela – głuchoniemego żydowskiego chłopca, który podobnie jak Pierrot, zostaje odrzucony przez kolegów. Chłopcy bardzo się lubią i spędzają z sobą każdą wolną chwilę.
Prawdziwy dramat rozpoczyna się po śmierci obojga rodziców w krótkim odstępie czasu. Gdy Pierrot zostaje zupełnie sam, w głębi serca ma cichą nadzieję, że może uda mu się zamieszkać z jedynym przyjacielem. Rzeczywistość jednak brutalnie weryfikuje jego zamiary i młodzieniec musi pogodzić się z faktem, iż jego nieżydowskie pochodzenie stanowi przeszkodę dla rodziców Anszela. W konsekwencji jego nowym domem staje się sierociniec, w którym również musi znosić przykrości ze strony rówieśników. Na jego szczęście, po jakimś czasie w jego życiu pojawia się nieznana mu wcześniej ciotka Beatrix, która listownie zaprasza go do siebie.
W czasie samotnej podróży do Austrii spotyka po drodze przedstawicieli Hitlerjugen oraz niemieckiego żołnierza, a mundur zaczyna mu się kojarzyć z siłą, pewnością siebie i odwagą, której tak bardzo mu brakuje. Po dotarciu na miejsce okazuje się, że ciotka jest gosposią w wypoczynkowej rezydencji samego Hitlera. Pierrot zostaje oczarowany przez swojego gospodarza i za wszelką cenę pragnie mu się przypodobać, spełniając wszystkie jego życzenia. Można nawet powiedzieć, że obdarza go wręcz szczenięcym uwielbieniem. Nasz bohater pod wpływem swojego Führera, zmienia się z wrażliwego, wręcz lękliwego chłopca pełnego ufności do ludzi, w pewnego siebie, gardzącego innymi nastolatka, wierzącego w jedną słuszną ideologię, ideologię Hitlera…
W Chłopcu na szczycie góry nieustannie towarzyszy motyw drogi. Na każdym jej etapie, pod wpływem różnych okoliczności oraz napotkanych ludzi nasz bohater zmienia się, coraz bardziej zaciera się w nim granica pozwalająca rozpoznać mu co jest dobre, a co złe. Autor wskazuje jak ważne są autorytety, jak duże znaczenie mają wydarzenia i ludzie którzy otaczający młodego człowieka. Być może powieść Boyne’a będzie dla niektórych czytelników napisana zbyt infantylnie, ale pamiętajmy jednak o tym, że historia dotyczy 7-letniego dziecka. Infantylność w zderzeniu z grozą która bije z faktu zamieszkania małego, niezatrutego jeszcze ideologią nazizmu chłopca z samym Hitlerem, daje niesamowity efekt (aż ciarki przechodzą po plecach).
Autor książki, na podstawie historii Pierotta pragnie nam pokazać, iż ofiary wojny są po dwóch stronach barykady. Wojna co prawda budzi najgorsze instynkty, ale przed niektórymi wydawałoby się z natury dobrymi ludźmi przewrotny los stawia wybory, którym nie są w stanie się oprzeć, zwłaszcza gdy po nieszczęśliwym okresie życia zaznają smak akceptacji, władzy, a autorytet umieścili w niewłaściwej osobie. Czy to usprawiedliwia upadek wartości, w które wierzyli ? Na to pytanie odpowiedzcie sobie po przeczytaniu książki.
MOJA OCENA
8/10
OD STRONY TECHNICZNEJ
